Prostatitis is een van de meest voorkomende mannelijke ziekten. Hoe eerder deze ziekte wordt ontdekt, hoe sneller en efficiënter de behandeling zal passeren. Daarom is het erg belangrijk om alle symptomen van acute prostatitis te kennen. Acute bacteriële prostatitis heeft dus gemeenschappelijke en externe manifestaties.
Symptomen van prostatitis
Lokale symptomen zijn verschillende aandoeningen van het urineren, evenals pijn van verschillende intensiteit. Het is in de regel gelokaliseerd in het perineum of het schaam- en lobbygebied.
Schending van urineren wordt gekenmerkt door: Rapids, Moeilijkheid, evenals pijn. In sommige gevallen treedt een acute urinevertraging op. In het geval dat de ontsteking van de prostaat naar de muur van de blaas gaat, is er een sterke toename van de drang om te urineren. Als de muur van het rectum ontstoken is, wordt het proces van ontlasting pijnlijk.
In de allereerste fase van prostatitis begint het inflammatoire proces met de outputkanalen van de Acinus. Hun bovenste laag cellen is gewenst en verzamelt zich in de kanalen van de prostaat. Naarmate dit proces doorgaat, ontstaan de files en zijn de outlet-tubuli verstopte, micro-absorcees ontstaan. Dit alles leidt tot het optreden van het allereerste symptoom waar de meeste mannen geen aandacht aan letten - een lichte moeilijkheid bij urineren. Geleidelijk houdt het urinatieproces op met plezier en de ziekte ontwikkelt zich.
Algemene symptomen van acute prostatitis zijn onder meer: koorts, koorts, intoxicatie, evenals een algemene achteruitgang bij putten. Deze symptomen worden bijna nooit tegelijkertijd gevonden, meestal wordt bij patiënten alleen maar een verhoogde lichaamstemperatuur waargenomen.
Bij de overgang van ontsteking naar de omliggende weefsels verslechtert het algemeen goed goed. Tachycardie verschijnt, bleekheid, droge mond, zweten. Met een rectaal onderzoek van de prostaatklier wordt acute pijn opgemerkt. IJzer wordt in de regel in grootte verhoogd en heeft een heterogeen oppervlak.
Naast de hierboven genoemde tekenen, observeren patiënten vaak een erectiestoornis, een afname van het libido, evenals het verzwakkend orgasme. Na het proces van ejaculatie van pijn in de regel intensivering.
Bovendien is een constante metgezel van prostatitis een algemene psychische stoornis, een gevoel van apathie, enz. Het ding is dat de meeste mensen geloven dat prostatitis noodzakelijkerwijs leidt tot impotentie en nadat ze de diagnose hebben ontdekt, configureer ze zich tot het feit dat seksuele activiteit niet meer voor hen schiet. Dit is echter een zeer grote misvatting, omdat na behandeling alle functies van het urogenitale systeem volledig worden hersteld. Met het tijdig zoeken van een arts, duurt het behandelingsproces in de regel slechts enkele weken.